woensdag 28 augustus 2013

ONWETEND



Zij oefent levenslust tussen de zwarte raven
die ogenschijnlijk merels in het groene gras.
Gedachteloos hoort zij ze fluiten. Het gekras
net aan de oppervlakte van de nacht begraven.

Haar oefeningen baren kunst. Ze meent oprecht
een twinkeling te zien in haar omgeven ogen,
de vederdracht nabij een sein van mededogen
van hen waarbij zij immer en altoos terecht.

De nacht valt in. Het maanlicht legt een waas
over het veld met vage silhouetten.
Gefluit verstilt, maakt plaats voor ravenzwart.

Zij sluimert zacht, onwetend dat de plaats
haar rust en dromen ernstig zal beletten.
Het donker zwijgt en wacht met kloppend hart.

© JELOU

maandag 19 augustus 2013

TERUG NAAR ONSCHULD



de klok snelt mij voorbij
ik blaas bellen om terug
naar onschuld, een mond
waarin gewisseld

was jij erbij, of jij
toen oliekleuren blauwe
lucht tot een festijn
en wie de grootste kon
door adem vloeiend zacht

hoe hoog en ver totdat
het knappen onvermijdbaar
daar, vol spanning hopend
dat de wind zijn beste
beentje voor

dat we adem oefenden
met rose bubble-gum in
oeverloos opnieuw, onze
kaken lam gekauwd tot
soepel gom uitblaasbaar

lippen die aan beurt de
tijd doodstil verstokten
ogen slechts gericht naar daar
waar kleefgeknal zou plakken.

© JELOU

vrijdag 16 augustus 2013

HET LE-ROY-WOUD




groen
lonkt mij
knerpt paadjes
onder haar dak
elke bocht verrast
daalt af of gaat omhoog
ergens staat een sprookjesboom
een kathedraal verschijnt
bramen verhullen
bosgeheimen
stilte rijmt
alles

ik ben
weer een kind
op weg naar daar
waar schatten liggen
dennenappels vormen
bospatronen uit mijn jeugd
ik volg ze nieuwsgierig
elke stap verbaast
bamboe wuift mij
dat ik verder
een slak kruipt
stiekem
voor

© JELOU

woensdag 14 augustus 2013

ROZENROOD



Breng mij een roos
een lichtgeurende roos
die met haar kroon
de doornen kan bedwingen
haar volle bloesempracht
als streelfluweel zo zacht
dat ik haar blad voor blad
met tastzin van mijn vingers
opnieuw verfijnd kan raken

ooit was ik rijk
die mooie roos zo rijk
haar aanblik deed
mij liefdesverzen schrijven
de woorden teer en broos
zoals zij was, mijn roos
vereeuwigd voor altoos
in beelden die beklijfden
en mij gelukkig maakten

doch op een dag
een doodgewone dag
zag ik haar staan
verzwakt en uiterst pover
haar huid, anders zo mooi
verschrompeld en geplooid
het tafelblad getooid
in losgelaten lover
het streelfluweel verleden

ik ben haar kwijt
haar en mij samen kwijt
en sinds die tijd
verlang ik naar dat zachte
dat mooie rozenrood
de geur die mij omsloot
vanuit haar bloemenschoot
die mij het schrijven machtig
maar door gemis vergleden.

© JELOU





zondag 11 augustus 2013

VAKANTIEREIS



we zoeken de mooiste zomer uit
kammen woestijnzand glad
tot lucht
geen spoor meer weet te vinden
Fata morgana’s waterpas

vermoeide voeten meren wij af
zodat zweet
rivierbeddingen mengt
en vis gezouten waarheid hapt

we oefenen neandertaal
een uitgestorven lokroep
opdat die laatste oermens
bovengronds
om onze wijn te proeven

dan dobbelen wij allen
om een drieste bizon in het dal
de stenen gesneden
uit een morsdood skelet
dat ergens langs de waterkant

de datum en het jaar
moeten we nog bepalen

© JELOU

donderdag 8 augustus 2013

ONBEKEND BEKEND



Mijn netvlies wachtte
spiegelde doorzondeuren
vanachter de entree

ik telde koppen
van winkelslenteraars
op zoek naar jouw kleur
mat gestaltes
op lengte van jouw zinnen
je schoenmaat onbekend

ergens in de verte
zag ik een lijf slalom
kordaat doorheen de meute
de benen in een ritme
vertrouwd en haast bekend

mijn blik ging naar omhoog
jij bent het dacht ik snel
je energieke ogen
lachten mij tegemoet
net als tussen je regels door
wanneer wij elkaar schreven.

© JELOU

woensdag 7 augustus 2013

TOEKOMSTBEELD



als ik de tachtig haal
rijd ik geboden paden
omheind met stalen hekken
waar ouderen en gekken
dagelijks hun parcours

om de honderd meter
zijn camera’s gepoot
opdat het welzijn groot
voor hen die overbodig
maar nog in leven zijn

elk uur weerklinkt een stem
door een surround-systeem
waar men materialen
voor hoge nood kan halen
of waar een zuurstoftent

de voedertijd ligt vast
ook dat wordt omgeroepen
voor hen die wat verward
en niet meer weten waar
komen de vangnettroepen

ons sfeervol paviljoen
-een oude legerbasis-
geniet een veiligheid
waar niemand ooit iets kwijt
behalve zijn pensioen

ik heb hier niets te klagen
dit fraaie reservaat
biedt mij structuur en orde
al ben ik reeds verworden
tot afgeschermd primaat

© JELOU





RAY MORIMURA