dinsdag 27 januari 2015

BLINDGANGERS



Ik oefen argusogen
om te zien
waar netvliezen
op het punt van breken

blikken
vol geboortewater
staren zich soms blind
op dat wat liefde
het zicht schijnbaar correct

een roze bril
werpt slechts nieuw leven
als het de juiste dioptrie

zolang de poten niet te krom.

© JELOU

zondag 25 januari 2015

EEUWIG SCHULDIG



Zijn vingers dalen krachtig neer
toetsen van het kerkklavier
doen de bazuinen schallen
verliezen zich
in klanken nieuwe tralies

zijn virtuoze spel biecht zich
een weg naar boetedoening
elke aanslag weer dat beeld
van bloed en kinderogen
drijvend op de stroom
omdat hij losliet……losliet

orgelpijpen galmen voort
hemelse almachtigheid
gehuld in rauwe tranen
hij zag haar uitgehold gelaat
de moeder van het kind

hij speelt de grote terts gestaag
zes jaren stalen spijlen door
maakt hem nooit meer onschuldig
mocht er een God zijn zo laat Hem
een weg naar vrijheid wijzen.

© JELOU

dinsdag 13 januari 2015

EEN JAARRING BEWUSTER



Ik draag weer nieuwe loten
ingekapseld en subtiel
weggesnoeide einders
rijkelijk bedeeld
met te ontpoppen knoppen

mijn ingekorte takken
herinneren aan wat weleer
hoe ik kon reiken naar de zon
mij kirrend waaien liet
met tal van vogellijven

hoe trots ik immer schaduw
gekoesterd om mijn loof
zowel bij zon als regen
mijn kruin vanuit de hoogte
de verre schepen zag

hoe mijn gespreide armen
afbladderend door herfst
plots vele meters korter
ik vanaf toen mij waande
in een gehavend missen

doch nu mijn loten enten
mijn cyclus weer opnieuw
verheug ik mij de lente
gegrond op al het oude
waaruit het moois zich voort

mijn nieuwe jaarring daar.

© JELOU




dinsdag 6 januari 2015

ACHTERAF



Hoe graag ik jou
zou willen vragen naar je dood
hoe jij erboven
alles kon aanschouwen
de strijd omheen het kaarslicht

jouw wassen beeld
eeuwig een spookgehalte
doorheen verdriet en haat
terwijl je rode wangen
geschminkt alsof je vrij

Hoe graag ik steeds
na jaren van jouw lang vergaan
zou willen weten
waarom ik immer nog
gekweld door dat wat onterecht

terwijl ik weet
dat jij voor toen de beste plek
hebt kunnen krijgen
omdat de rode draad
jou zo onduidelijk, vervreemd

dat ik ontheemd
maar blij met waar jij nu terecht
de band geweten
waarin wij immer nog
gebleven, al klinkt de stilte daar.

© JELOU


EEN NIEUWETIJDSE BLIK TERUG



Op straffe van de kinderpret
het matje op, naast vaders bed
omdat wij geen benul van tijd
uitslapen ons volkomen vreemd
evenzo zachtjes praten

een grote mond bij ‘t avondmaal
werd zonder eten slapen gaan
alsof een kind zijn ogen toe
doch wij wisten elkander
in heimelijk gesmokkeld brood

een zware dag voor moeders ziel
waar ’t vijftal onderling gekift
tot vader thuiskwam van zijn shift
hen om de oren sloeg wie ’t hardst
een weerwoord durfde geven

ik hield mij zeer strategisch stil
het spel der onmacht reeds bekend
wist altijd wie de klappen ving
omdat zij sprak in ongewild
naar wat vader wou horen

hadden wij deze tijd geleefd
waarin vermaak toch ietwat rust
had moeder de tv gekust
een dvd snel opgezet
opdat een ieder vrede

en vaders thuiskomst onbelet
een glimlach had doen blinken.

© JELOU