donderdag 28 april 2016

ALS HET KON


Zou ik maar heel, heel even
even jou aangeraakt
opdat jouw huid de mijne

zo ontastbaar verdwijnen
trekt kloven in mijn naakt
en sporen diep ons leven

Zou ik maar even, één moment
jou kunnen laten voelen
hoe jij immer de mijne

slechts in mijn droom verschijnen
doet mij enkel maar woelen
verlangen naar, zo ongekend

zou ik maar heel, heel even
jou raken, onvolmaakt.

© JELOU

RIJKDOM TELLEN


Sla ik mijn ogen neer
in weggedoken diep van binnen
zo min ik mij de tijd weerom
naar onschuld en niets weten

naar rozebottels in een hand
gebrand zo rood als mooi gerijpt
naar weids de wereld van de straat
de stoep een maat hoe ver te gaan
de asfaltbaan de grens

naar blootsvoets rennen door een steeg
zonovergoten heet het pad
net doen of dat geen pijn en dan
hekhangen bij de buren

naar kolen scheppen in een kit
het gruis en grit een wolk van zwart
naar buiten waar een kar gereed
de melkboer steeds meer flessen
moet lessen van de dorst

sla ik mijn ogen op
een glimlach om mijn heimweelippen
zo min ik elke dag weerom
hoe somber ook, wat mij gegeven.

© JELOU

zondag 24 april 2016

DE SMAAK VAN LIEFDE


Hou je nog van mij
vroeg hij
tijdens het avondeten

ik heb geen idee
zei zij
ik las bedenktijd in

en wijl de kool en geit
hem niet gespaard zijn bord
hij haver en de gort
met weerzin kauwend kwijt

at zij vol appetijt
hetgeen zij had gegaard
zijn vuige blik vermaard
door haar vermaledijd

Hou jij nog van mij
vroeg zij
vlak voor het samen slapen

het zal mij een worst
zei hij
jij smaakt niet naar mijn zin.

© JELOU

donderdag 21 april 2016

DOODSWENS

Een doodswens
is geen wens naar dood
noch de wens het leven te verlaten

het is de wens naar rust
de onrust kwijt te raken die
het leven zo ondraag'lijk maakt


wanneer behandeling niet helpt
medicatie geen effect
elke dag een lijdensweg


Zo laat het oordeel enkel
hen die mede lijden
wetend hoe zwaar de keuze.


© JELOU

maandag 18 april 2016

DUIMELOT


Hij heeft zich kind gebaard
in luttele seconden

de weëen afgemeten
op flessen rode wijn
snelden zich oosterlengte

zijn goedgeriemde tong
schreeuwde iets peristaltisch

wij hadden geen benul
van zulke vreemde woorden
tot hij plots onderuit

en in de foetushouding
duimde hij likkepotten.

© JELOU

zaterdag 16 april 2016

BLINDHEID


Als ik de wereld zie
en morgen dood zou gaan
heb ik er vrede mee

doch hen die mij nabij
zou ik een leegte laten
mijn kroost enorme gaten
in jong nog hun bestaan
iets wat niet te verteren

de ganzen naast het huis
zouden nooit meer geroepen
de katten onherroep'lijk
gaan schijten naast de bak
de zwarte klaag'lijk mauwen

vandaar dat ik de dag
mijn lach kan laten klinken
de wereld laat verdrinken
in al wat mij te groots
en niet meer te behappen

zolang ik mij slechts richt
op wat nabij gelegen
heb ik vreê met het leven
haal ik genoegen uit
wat klein zo kan ontroeren

Als ik de wereld zie
zou ik morgen graag dood
maar blindheid past mij beter.

© JELOU



donderdag 14 april 2016

VERWAARLOOSD


Hij is een kind
gewoon een kind
van onbetaalde rekeningen
van ongesmeerde broodjes
van even niets in huis

een rugzak omgeknoopt
vol heengestuurde haast
ontbijt en lunch vertaald
in chocoladekoekjes
mits ze voorradig zijn

en hij, een kind, hij weet
dat hij volkomen anders
veinst zich de schoolse lunch
bij Rekenen genuttigd
de pauze hem een crime

de wachttijd hem te lang
eer broodtrommels geledigd
voordat zijn spel aan bod
en onrust tornt zijn brein
tot storm de klas op stelten

en hij, een kind, hij weet
dat hij opnieuw de schuld
van ongehoord gedrag
dat hij volkomen anders
al snapt hij niet waarom.

© JELOU

zondag 10 april 2016

VAN DIE GESPREKKEN


Over wasverzachter en de kleur
van haren in het doucheputje

dat wattenstaafjes in oren
dover maken dan je al bent

waarom tena-ladies rieken
naar meer dan een lekkage

of je al oma wordt want dat
schijnt invloed op de overgang

hoe je erachter komt of je kind
al rijp voor vleselijke lusten

dat een minirok niet meer kan
als je de vijftig nadert

waarom vrouwen zich scheren
als ze toch niet aan de man

of jij je ook zo onthand voelt
als kinderen de deur uit zijn

Mijn moedermond zwijgt goud
Waar straks een ieder huiswaarts
dans ik de stad vol nacht.

© JELOU

vrijdag 8 april 2016

STILGEZWEGEN ZUS



Toen jij plotseling dood
waande ik mij schuld

als zou jij een beter leven
met mij meer aan jouw zij
het delen samen eender

je wilde mij zijn maar
dat kon ik je niet geven

Nu je al jaren dood
mijn kind jou zo gelijk
kan ik je pas begrijpen

heb ik schuld verruild
voor verregaand respect

en elke dag opnieuw
zou ik je willen zeggen
hoezeer ik weet wat eenzaamheid.

© JELOU

ZOALS HET KOMT



Vraag mij niet
waar ik me nu bevind
tijd toont enkel wijzers

de dag houd ik in stand
door dat waar ik mijn blik
mijn liefde voorrang geeft
aan welke plaats genood

ik hou geen dagboek bij
vergaar slechts die momenten
die ooit in tijd retour

doch als de wijzers daar
met klok en klepel samen
bepaal ik weer opnieuw
waar mij de juiste plaats.

© JELOU

OGENSCHIJNLIJK



Het was niet
dat ze niet mooi genoeg
integendeel

bekoorlijkheid
hing als een voile
om haar bevallige schouders
en waar zij kwam
verscheen zij in een nevel
van sereniteit

elke beweging
gracieus en haast vertraagd
als gunde ze zijn netvlies
haar meest perfecte beeltenis
en hij wist zeker

tot die ene dag

de dag waarop hij haar nader
haar lippen hem een zweem
van woorden tegemoet
op ritme van haar asem
zo hij dacht

doch al wat hij bekwam
wat zich haar mond ontsproot
bleek ver over de datum.

© JELOU

vrijdag 1 april 2016

DE NACHT OOGST DAG



Mijn bed een vast decor
mijn overtrek begaafd om elk
klimaat te imiteren

nachtelijke dialogen
onweerstaanbaar strijk en zet
de paspop naast het raam heb ik
gevraagd het te dicteren

ik klauter bergen onvervaard
doorheen mijn donzen kussens
ik roep als ik bekenden zie
zij spreken hiërogliefen

een overleden ex komt nader
biedt mij snel een sigaret
ik stamel dat dit echt gestoord
mijn paspop hapert steno

ik woel mij op mijn zij
een manspersoon leunt mij nauw aan
ik sla het dekbed wakker

nog maar zes uur te gaan.

© JELOU