DÁT

Dat ik je ziel ontbloten wil

ontcijferen

in staartdelingen ouderwets

gevoel achter de komma

het daglicht niet hoeft velen

restwaardes evenredig zijn

aan heimelijke houdbaarheden

Dat ik je diepste asem vang

ontwapenend

doorheen mijn netten dichtgemaasd

opdat jij mij vertrouwend

ontschubd jezelf durft weten

mijn naaktheid evenredig is

aan ondergrondse kwetsbaarheden

in staartdelingen ouderwets.

© JELOU

JOUW MORNING-AFTER-GEUR

Half ontwakend uit een nesteldrang

van omslaan, doorhalen en nog wat

zoek ik naar welke benen wie

zal ik, mijn ogen blind gewaand

mijn tastzin ongevoelig

jou immer raden

op onvoorziene dekbedovertrekpatronen.

Één wenteling van mij naar rechts

verraadt jouw slaapstand

geheel afhankelijk welke proportie

mijn reukorgaan het meest nabij

gerekend op de schaal van Richter

Zo raad ik Axe in zwijmelsluimer

jouw borstkas breed

een welkom wakker voor mijn feromonen

en metterdaad

lengt ondergronds zich wakker dier

een potpourri aan nachtgedachten

waarvan jij nimmer weet

doch dekbedovertrekpatronen

vertolken elke welving keer of keer.

© JELOU

LANGS DE RAILS

Als dagen als een zwaar beladen trein

de week voorbij kaboemt, ik slechts kan zwaaien,

zo tracht ik mij een rustig spoor te paaien

waar treincoupé’s nog lang het zicht aan zij

opdat bewegingen achter de ramen

volop geregistreerd. Mijn krimpend brein

zich achteraf voldoende ingeseind,

en wetend wat voorbij of ras nog gaande.

Maar mocht het spoor ontegenzeg’lijk slecht,

vertragingen de orde van de dag,

de aankomsttijd per trein niet te voorspellen

zo zal ik mij een pauze vergezellen

die enkel tijd besteedt aan wat vermag,

daar rust nooit roest wanneer zij levensecht.

© JELOU