VAN DIE VERJAARDAGSDAGEN

Ik heb mezelf de helft beloofd

van wat ik mee zou kunnen krijgen

in huis-, tuin- en begoniagesprekken.

De score blijkt abominabel.

Dat de kat der buren overreden,

bleef nog het beste hangen.

Herkenning en ervaring blijkt een feit.

Dat Jumbo Aldi overstijgt in prijzen

heb ik Oost-Indisch weggeklokt

met meegenomen sherry.

De ingebouwde nieuwe keuken

deed mij plots hunkeren naar nicotine.

Gevrijwaard koos ik het balkon.

Ik stalkte sterren aan de hemel,

blies rook door gaten vol geblaat,

de chips inmiddels snel vervreten.

Eenmaal terug naar binnen

bleek opvoeden een waar relaas.

Tijd om te toiletteren.

Ik telde voegen die vergeeld

en kwam uit op oneindig.

© JELOU

MIJN ENERGIE VERKWANSELD

Ik heb een Rododendron aangestuurd

zijn groei te structureren

de kat getracht te modelleren

naar wat de laatste modetrend

mijzelf willen perfectioneren

met een gematigd denkpatroon

God decadent de vraag gesteld

waarom slechts zwijnen paar’len

een dove man geadviseerd

Botox-lip-taal te leren.

een nieuwe I-phone aangevraagd

die aura’s kan herleiden

een 3D-scanner sterk misleid

met BMI’s te goochelen

ten einde raad een man gedate

die kruisloos door het leven.

© JELOU

ANALYTISCH KRITISCH

Van kindsbeen af

kon ik mij aan de zijlijn plaatsen

van iets waarin ik mij bevond.

Ik onderging, maar tegelijkertijd

kon ik het plaatje schetsen

waarin spelers elk hun rol.

Voors en tegens woog ik af

opdat ik mij een keuze,

een eigen visie baarde.

Ik vroeg mij af wat waarheid,

maar kwam tot de conclusie

dat die slechts in mijzelf.

Wetend dat ik gevormd

heb ik dát losgelaten

wat men de nestgeur noemt.

Ik kreeg de naam ‘rebels”,

een tegendraadse fase.

Doch nu, veertig jaar later,

schets ik nog immer plaatjes,

kies zijlijnen en afstand

voor ’t juiste perspectief.

En ondanks dat

heb ik mijn nestgeur lief

want daarin lag mijn IK besloten.

© JELOU