De padden
zijn weer los
ze gieren
schuttingtaal door kierend hout
hun ego’s
vol met echo’s
de buurt een
onvrijwillig klankbord
Schobbejakken
zijn het
blaaskakend in
het addergras
rondom andermans
huizen
hun territorium
verschuivend
naar daar
waar rust regeert
Zij splijten
eensgezinde stilte
tot een
kwaadaardig tuingezwel
de decibellen
onlosmakelijk verbonden
met dat wat
padden eigen:
plompige hardhorendheid.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten